Ik heb het verhaal van de spullen een paar jaar geleden al eens genoemd in een post omdat ik de video erg mooi vond. Vandaag zag ik een nieuwe video van het Story of Stuff project, genaamd The Story Of Change. Nadat ze eerst alle “spullen” die we bezitten, gebruiken en wegdoen hebben geanalyseerd, beargumenteert deze video hoe we verandering zouden moeten genereren. Iedereen koopt elke dag dingen die ze nodig hebben, of misschien gewoon willen hebben. Zoals een collega vandaag al zei, wij [meisjes] hebben toch geen reden nodig om nieuwe schoenen te kopen? Dus blijven we allemaal steeds meer dingen kopen.

Natuurlijk zoeken we biologisch voedsel, kopen we scharrelvlees, recyclen we, nietwaar? Maar is dat genoeg om het regeringsbeleid echt te veranderen en grote bedrijven te beïnvloeden? Ik vind hun argument goed. Je hebt een kritische massa nodig om iets gedaan te krijgen. Vooral projecten, zoals hernieuwbare energie, die grote investeringen vereisen. Het voorbeeld van de elektrische auto’s in Amsterdam en andere auto’s die worden beheerd door Mercedes, Car to Go, werkt omdat veel mensen in Amsterdam ze dagelijks gebruiken. Zonder al deze enthousiaste gebruikers zou het project nooit van de grond zijn gekomen.

Elektrisch varen is niet anders. Als ik elektriciteit voor mijn boot wil gebruiken, maar alleen in mijn eigen haven kan opladen, kan ik niet echt ver varen. Ik moet altijd binnen het bereik van mijn poort blijven. Maar als ik weet dat ik in elke haven kan opladen, zal ik eerder geneigd zijn om een elektrische motor te installeren ter vervanging van mijn stinkende en lawaaierige dieselmotor. Maar niemand zal dure oplaadpunten installeren als er geen gebruikers zijn. Dus op de een of andere manier moeten we deze vicieuze cirkel zien te doorbreken. Misschien kan deze video ons helpen om gemotiveerd te raken.